လူရယ္လုိ႔ၿဖစ္လာရင္ ကုိယ့္အတၱေတြ ၊သခၤါရေတြ ၊ မာနေတြနဲ႔ နပန္းလုံးရင္း ဘ၀ဆုိတဲ့ တုိက္ပြဲၾကီးကုိ မလြဲမေသြ ရင္ဆုိင္ၾကရမွာပါ.. ဒါ့ေပမယ့္ က်ေနာ္တုိ႔ဘ၀က သူတစ္ပါးအတၱေတြ ၊ အၿငဳိးေတြ ၊ မေက်နပ္ခ်က္ ေတြၾကားမွာ ခုိးကုိးရမဲ့ အသက္ရွဴခဲ့ရတာပါ..။ အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုရဲ့ အလုိရမၼက္ ဒါမွမဟုတ္ ႏွစ္ဦး ႏွစ္ဖက္ မသင့္ျမတ္မႈေတြက အစၿပဳၿပီး ယမ္းခုိးေတြေ၀ေနခဲ့ရတဲ့ ေမြးရပ္မွ ေ၀းရာကုိ တိမ္းေရွာင္ရင္း အျခားသူေတြရဲ့ သနားညွာတာမႈေအာက္မွာ သဒၵါပု္ိလုိ႔ ယုိဖိတ္ေမတၱာေတြမီွ၀ဲေနရရွာတဲ့ ဒုကၡသည္ဘ၀ကုိ မလုိခ်င္ဘဲ ေရာက္ခဲ့ ရတာေပါ့…။
က်ေနာ့္သားနဲ႔သမီးဟာ အျဖစ္ေဆာက္ထားတဲ့ မုိးမလုံ၊ေနမလုံ အိမ္ေလးရဲ့နေဘးမွာ အပူပင္ကင္းမဲ့စြာ ေဆာ့ကစားေနပါတယ္…။က်ေနာ္ထင္တယ္ သူတုိ႔ေတြရဲ့ စိတ္ညစ္ခ်ိန္ဆုိလုိ႔ ရံဖန္ရံခါ ထမင္း၀၀လင္လင္ မစားရတဲ့ေန႔နဲ႔ ညအခ်ိန္မေတာ္ ေသနတ္ေတြေၾကာင့္ ထေၿပးရတဲ့ေန႔ေတြေလာက္ပဲထင္ပါတယ္…။ လြတ္လပ္မႈေတြ ၊ခ်ဳပ္ေႏွာင္မႈေတြ ၊ ခုိကုိးရမဲ့ ဒုကၡသည္ဘ၀ဆုိတာေတြကုိ သူတုိ႔နားမလည္ပါဘူး..။ အခ်ိန္တန္ရင္ စားမယ္ ၊ အိပ္မယ္ ၊ ကစားမယ္ ဆုိတာဟာ သူတုိ႔ ဒီကမၻာၾကီးတစ္ခုလုိ သတ္မွတ္ထားတယ္ ထင္ပါရဲ့..။ ျဖစ္နုိင္ပါတယ္ေလ သူတုိ႔ေတြဟာ အင္မတန္ အပူပင္ကင္းတဲ့ ျဖဴစင္ႏုနယ္အရြယ္ေတြမုိ႔ေပါ့..။
က်ေနာ္က ဘ၀အတြက္ ေလာဘတစ္ၾကီး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကုိ သိမ္းပုိက္ခြင့္မရခဲ့ပါဘူး..။သားသမီး ေတြရဲ့ အနာဂတ္ အလင္းေရာင္ကုိ ထြန္းညွိဖုိ႔လဲ အခြင့္မသာခဲ့ပါဘူး…။က်ေနာ္တုိ႔ မိဘတုိင္းဟာ သားသမီးေတြ ကုိ ဆင္စီးၿပီး ျမင္းရံတာကုိ ပဲျမင္ခ်င္ၾကတယ္ မဟုတ္လား…။ဒါေပမယ့္ က်ေနာ့္သားသမီးေတြရဲ့ ေရွ႕ေရး အတြက္ ဆင္စီး နုိင္ဖုိ႔ထက္ ဆင္းနင္းမခံရဖုိ႔ ၊ ျမင္းရံနုိင္ဖုိ႔ထက္ ျမင္းကန္မခံရဖုိ႔ ကုိပဲ ဘုရားသခင္ထံ ေတာင္းဆု ပန္ေနရမွာပါ…။
ပညာတတ္မွ လူရာ၀င္တယ္ ၊ ပညာတတ္မွ လုူတန္းေစ့တယ္ဆုိတဲ့ စကားလုံးဟာ က်ေနာ့္သား နဲ႔သမီးရဲ့ ႏွဳတ္က ေက်ာင္းသြားခ်င္တယ္လုိ႔ ရင္ဖြင့္လာတုိင္း မ်က္ရည္ေတြ စုိ႔မိပါတယ္ …ေဆာင္းတြင္းရဲ့ ညတာရွည္ေန႔ေတြမွာ အရမ္းေအးတယ္လုိ႔ ညည္းတုိင္း ၊ အရွိန္းျပင္းတဲ့ မုိးညေတြမွာ ေခါင္မုိးမလုံတဲေလးကုိ အိမ္အၾကီးၾကီး ေဆာက္ေပးပါလားလုိ႔ေၿပာလာတုိင္း ကုိယ့္ေတာင္ယာကုိ မလုပ္နုိင္ပဲ ယခုလုိ စစ္ေဘးဒဏ္ေၾကာင့္ မိသားစုနဲ႔အတူ ထြက္ေၿပးေနရတဲ့ ဘ၀ကုိ စိတ္နာမိပါတယ္..။
က်ေနာ္စဥ္းစားမိတယ္..။ဘာ့ေၾကာင့္ ကံၾကမၼာက က်ေနာ္တုိ႔ေနရာေလးကုိ ကြက္ၾကားမုိးေတြရြာၿပီး မုန္တုိင္းေတြထန္ေနရတာလဲ ..နုိင္ငံေတာ္သမၼတၾကီးရဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္မႈေတြကုိ ၾကားရတုိင္း က်ေနာ္အားတက္မိပါတယ္..။ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ေတြ လက္နက္နဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လဲလွယ္မႈ႔ေတြကုိ ျမင္ရတုိင္း ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ေရာင္နီသန္းလုၿပီဆုိၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္မိပါတယ္…ဒါေပမယ့္ က်ေနာ့္ရဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ေတြဟာ အမခုထက္ထိေတာ့ အရာမထင္ေသးပါဘူး..။
စစ္ပြဲေတြကုိ တစ္ဖက္သတ္ဖန္တီး လုပ္ၾကံတယ္လုိ႔ က်ေနာ္ မသတ္မွတ္ခ်င္ပါဘူး..စစ္သားေတြဆုိတာ တုိက္ခုိက္ဖုိ႔သက္သက္ ေမြးဖြားလာသူေတြ မဟုတ္ဘူးဆုိတာ က်ေနာ္ယုံၾကည္ပါတယ္..။သူတုိ႔ေတြဟာ လူအဖြဲ႔အစည္းတစ္ခု (သုိ႔မဟုတ္) လူေတြအမ်ားၾကီးအတြက္ အသက္နဲ႔ခႏာကုိ ေလာင္းေၾကးထပ္ၿပီး ဘယ္သူမွ မလုပ္နုိင္တဲ့ မလုပ္ခ်င္တဲ့ အေလ်ာ္စားျပင္းျပင္းနဲ႔ စြန္႔လႊတ္ျခင္းေတြကုိ တန္ဖုိးထားေပးဆပ္ေနရတဲ့ သူေတြပါ….။
သူတုိိ႔ေတြဟာ ျငိမ္းခ်မ္းေရးကို အျမဲတမ္း ဆာေလာင္ေနသူေတြ … တုိက္ပြဲမ်ားကုိ အျမန္ဆုံး ရပ္တန္႔ေနခ်င္သူေတြ … စစ္ပြဲရဲ့ အနိဌာ အာရုံေတြကုိ အမုန္းတီးဆုံး သူေတြ ၊ ကုိယ္ခ်င္းစာစိတ္ၾကီးမားတဲ့ သူေတြဆုိတာ က်ေနာ္ယုံပါတယ္..ဒ့ါေၾကာင့္ ျငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္မႈေတြမွာ ေရွ႕တန္းက်က် ပါ၀င္ခဲ့သလုိ ၊ တုိင္းျပည္အတြက္ ကယ္ဆယ္ေရးနဲ႔ ျပန္လည္ေနရာခ်ထားေရးေတြမွာ မုိးရြားမေရွာင္ ၊ ေနပူမေရွာင္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့တယ္ဆုိတာ သက္ေသေတြပဲ မဟုတ္လား…။
က်ေနာ္ ဥာဏ္မီသေလာက္နဲ႔ သိရသေလာက္ဆုိရရင္ ျမန္မာနုိင္ငံရဲ့ မျငိမ္းခ်မ္းတဲ့ ေနရာ ၊ ဒုကၡသည္ အေပါမ်ားဆုံးေနရာဟာ က်ေနာ္တုိ႔ေနတဲ့ ဒီကခ်င္ျပည္နယ္မွာပဲ ျဖစ္ေနၾကတာပါ..။အျခားျပည္နယ္ေတြနဲ႔ ေဒသေတြမွာဆုိရင္ မရွိသေလာက္ပါပဲ…က်ေနာ္ဟာ ကခ်င္ျပည္နယ္မွာ ေမြးဖြားၾကီးျပင္းလာတဲ့အတြက္ ကခ်င္ျပည္နယ္ကုိ ခ်စ္ပါတယ္ ..ကုိယ့္ဇာတိခ်က္ေၾကြမုိ႔ သံေယာဇဥ္ၾကီးသလုိ တန္ဖုိးလဲထားပါတယ္…။ ေကအုိင္ေအဟာ ကခ်င္ျပည္နယ္နဲ႔ ကခ်င္လူမ်ဳိးအတြက္ တုိက္ပြဲ၀င္ေနတဲ့ တစ္ခုတည္းေသာ အဖြဲ႔အစည္းလုိ႔လဲ ထင္ပါတယ္…ဒါေပမယ့္ေပါ့ ကခ်င္ျပည္နယ္ၾကီး တုိးတက္ဖုိ႔ ကခ်င္လူမ်ဳိးေတြ ေကာင္းစားဖုိ႔တကယ္ လုိလားတယ္ဆုိရင္ အခုလုိ လက္နက္ကုိင္ေျဖရွင္းေဆာင္ရြက္ေနတာဟာ မွန္ကန္တဲ့ လုပ္ရပ္လုိ႔ သတ္မွတ္နုိင္ပါသလား…စားပြဲ၀ုိင္းေပၚက ေတာင္းဆုိခ်က္ေတြကုိ မလုိက္ေလ်ာနုိင္လုိ႔ အခုလို မေက်နပ္မႈေတြ မသင့္ျမတ္မႈေတြအတြက္ က်ေနာ့္တုိ႔ဘ၀ေတြ က်ေနာ္တုိ႔ အနာဂတ္ေတြဟာ သားေကာင္ရွာ မုဆုိးတစ္သုိက္ရဲ့ ေျမဇာပင္ ျဖစ္ေနရတာဟာ တရားမွ်တယ္လုိ႔ ထင္ပါသလား… အျခားနုိင္ငံ ၊ အၿခားအဖြဲ႔အစည္းေတြ သဒၵါပုိလုိ႔ ယုိဖိတ္တဲ့ ေမတၱာေပးေ၀မႈေတြ သနားလုိ႔ ေပးေကြ်းထားတာေတြ၊ စာနာလုိ႔ ေထာက္ပံ့တာေတြကို ကုိယ့္လူမ်ဳိးအခ်င္းခ်င္း ေ၀မွ်စားမယ္ဆုိၿပီး တစ္ျခမ္းဖဲ့ယူသြားတာေတြက ညီမွ်တယ္လုိ႔ ထင္ပါသလား ..။
ထားလုိက္ပါေလ… ဒီလုိျဖစ္ရပ္ေတြအတြက္ က်ေနာ္တုိ႔တေတြကုိ္ယ္တုိင္ ေတာင္းဆုေတြမွားခဲ့လုိ႔၊ ဒါမွမဟုတ္ ဘုရားသခင္ရဲ့ ေစာင့္ေရွာက္မႈေတြက မလုံေလာက္ခဲ့ဘူးလုိ႔ဆုိၿပီး သတ္မွတ္ခဲ့ရင္ေတာင္ ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ေပါ့ အခုထက္ထိ မျငိမ္းခ်မ္းနုိင္ေသးေပမယ့္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးဆုိတာကုိ က်ေနာ္ႏွင့္အတူ က်ေနာ့္မိသားစုေတြဟာ ဘုရားေပးတဲ့ဆုအျဖစ္ ေတာင့္တေနဆဲပါ…..
(လြမ္းေ၀)
0 comments:
Post a Comment