ပုခံုးထက္က ၾကယ္တစ္ပြင့္အတြက္ (၁၂.၁၂.၁၂)

ရာသီေတြ အကုန္ၿမန္လြန္းတယ္လုိ႔
မဆုိလုိရက္ခဲ့ဘူး…
တာ၀န္ေတြၾကားမွာ ဘ၀ကိုႏွစ္ၿမဳပ္ေနရင္းနဲ႔
ေန၀င္ေနထြက္ေတြေတာင္
ေမ့ေနတာ ၾကာခဲ့ေပါ့...။

ငါတုိ႔ဘ၀ေတြက
ၾကယ္စင္ေတြ မေငးႏိုင္ဘူး၊
လမင္းကုိလည္း မလြမ္းနုိင္ဘူး၊

အိမ္မက္ေတြ နဲ႔ေတာင္ မိတ္ဆက္ခြင့္ မရခဲ့ပါဘူး…
ၿပည္သူေတြ အၿပဳံးပန္းေ၀ဖုိ႔
အမိန္႔ဆုိတာေတြ အလြတ္က်က္ေနရတယ္...။

ေနၿခင္းနဲ႔ ေသၿခင္းၾကားမွာ
အသက္ေတြကုိ ေလာင္းေၾကးထပ္လုိ႔
ေသမင္းနဲ႔ စစ္ခင္းရင္း
သူရဲေကာင္းဆန္ဆန္ အိမ္ၿပန္ေန႔ရက္ေတြအတြက္
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ပန္းတပြင့္
လက္ေဆာင္ယူခဲ့တယ္...
ေသခ်ာတာက ငါတုိ႔မွာ အသက္အပုိ မရွိခဲ့ဘူး...။

တေန႔ထဲမွာ ပညာႏုိ႔ရည္စုိ႔ခဲ့တဲ့ ငါတုိ႔တေတြ
တေန႔ထဲမွာ ပညာရည္ၿပည့္၀ခဲ့တဲ့ ငါတုိ႔တေတြ
အခုဆုိ...တခ်ဳိ႕တေတြလဲ ေၾကြ
တခ်ဳိ႕တေေတြလဲ ေ၀လုိ႔…
တခ်ဳိ႕တခ်ိဳ႕တေတြလဲ ငါနဲ႔မ်က္ႏွာၿခင္းဆုိင္
စကားေတြေၿပာေနလ်က္ေပါ့…။

ၿပကၡဒိန္စာရြက္ေတြ ေဟာင္းလာလုိ႔ထင္ပါရဲ့
အခ်ိန္မတန္ပဲ ခြဲသြားရတဲ့သူေတြမ်ားလာတယ္၊
အနာဂတ္ သင္ခန္းစာေတြအတြက္
ရင့္က်က္ဖုိ႔ေတာင္ မလုိခဲ့ဘူး
မင္းတုိ႔ေတြက တာ၀န္ေက်လြန္းတယ္...။

ဒီေန႔..........

(12.12.12) ပုခုံးထက္က ၾကယ္္တပြင့္အတြက္
မင္းတုိ႔ေတြကုိ
နက္နက္နဲနဲ နဲ႔ ဂုဏ္ယူလုိ႔လြမ္းတယ္…။

(လြမ္းေ၀ - MIET)
For (12.12.12 )